Bir borcumu daha...

Bir borcumu daha ödemek üzere hayata,
Yarın çıkıyorum yola.
Nedendir bilmem,hep borcum oldu benim
Henüz alacaklanamadım daha.
Para girdisi olan kasa hesabı gibiydim;
İyi kötü girdi olunca hesaba
Ben borçlanıyordum hayata.
Nasip ise Cuma günü askerim
Bugün 23 Kasım 05 Çarşamba...
Aslında öncelikle annem olmalıydı bu dizelerde,
Babam,kardeşlerim…
Ama ben seni,hepsinden çok sevmiştim!
Bu demek değil ki; onları çok sevmedim
Sen yanımda değildin,onlarsa hep destek oldular bana,
Çırpınırken yıkıntıların arasında;
Onlardı destek olan bana.
Ama insanız ne olsa,nankörüz ne yazık ki,
Kıymetini bilmeyiz yakınımızdakilerin
Çok yakınken bana,kıymetini bilemediğim gibi.
Yani bu ihanetim yalnızca
Canımın canlarına,kanımı taşıyanlara değildi
Benden uzaklaştıkça ki; artık evlisin
Değerli olduğunu anladım,canımın bir parçası olduğunu
Vazgeçilmezi,olduğunu anladım kalbimin
Aslında ben hepinizi sevmiştim!
Ya belli edemiyordum size
Ya da paylaştıramıyordum sevgimi
Eğer kaybetmeseydim seni
Belki de hiç ağlamazdım uğruna
Kaybettiğimde anneannemi
İlk kez gözyaşı dökmüştüm uğruna
Birbirinizden farkınız yoktu
Anam,babam,kardeşlerim ve diğer sevdiklerimin
Senden farkı yoktu aslında
Onları henüz kaybetmemiştim
Ve bu yüzdendir en çok seni sevişim!
Yitirilince değer kazanıyor varlıklar
Bense elimdeki hiçbir şeyin kıymetini bilmedim
Sevgimi anlayabilmeniz için,
Sizi kaybetmeliyim.
Henüz bir iki kaybıma dayanamazken bu yürek
Rab’bimden isteğim; siz ölmeden öleyim!
İki gün sonra askerim…
Bunlar belki de sivildeyken son dizelerim;
Giderayak sizi üzmek istemem
Bu yüzden bu şiiri sizden gizleyeceğim
Gizleyeceğim sizden sevgimi,çünkü sizin beni
Hak etmesemde,sevdiğinizi bileceğim
Döner miyim bilmiyorum gittiğim yerden
Ama ne olur,dönmesem de üzülmeyin
Çünkü ölürsem; Vatanım için,sizler için öleceğim!
Sizleri hep sevdim,seveceğim….