nefesiyle saçımı tarayan kız çocuğu
ehramlar kentiyim ruhum kapanık
kaç tufan geçirdim gemim batmadı
bitmedi ah titremesi ölü serzenişimin
bekleyin birkaç güne şimşek doğacak yine
hayıflanan vakitlerden geliyorum hep yorgun
ne güzel de süslenmiş uzun boylu yelkovan
nedense geç kalıyor her partiye akrebim
bir alev çeşnisidir yangınıma her düşen
bulamazsın çarmıhta sendeleyen yönümü
biraz öl çokça diril sonra yıka yüzünü
belki anlayan olur ruhunu törpüleyen
acıkan bir lokmayım ahdim en fakir şifa
babil asmalarından kurulu sakallarım
her karede bir mazi bedenin oyuncağı
bu kadimlik ağlanacak hal değil
tecimen aşklarımı yok satacak bir mezat
oysa kevser kumuna liyakattı meşrebim
ateşine bir bohça kırmızı yolluyorum
önce kanat kalbini sonra renge bağışla
Mehmet Şamil BaşKayıt Tarihi : 18.4.2006 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Temmuz 2005'te yazıldı. 'İstanbul Bir Nokta' dergisi sayı:48'de yayınlandı.
TÜM YORUMLAR (1)