Dar geliyor bu koca şehir bize.
Sığmıyoruz yüreğine.
Şehir bizi soluyor.
Şehir bizi yutuyor.
Şehir bizi kusuyor.
Bizi kabullenemiyor bu şehir….
Biz, biz bu koca şehrin,
Dışa vurması oluyoruz..
Oysaki;
Bu şehri biz kirletmedik ki, bizi dışlıyor.
Bu şehir zaten kirliydi,
Cüzamlı gibi bu şehrin kanında,
Bu şehrin damarlarında ihanet dolaşıyor.
Bu şehir bir kez vurgun yemişti..
Çamur çirkef sıçramıştı bu şehre
Bu şehrin ne aşkları temiz yaşanmış,
Ne dostlukları dürüstçe..
Ne de;
Üzerindeki değerlerine saygı duyulmuş..
Bu şehrin ağacını üzmüş,
Arısını küstürmüş..
Suyunu bile kirletmişlerdi.
Kenarı köşesi kir içindeydi..
Bu şehir binlerce kez kirlenmişti.
Bu şehirde bir tek,
Bir tek kirlenmeyen biz kaldık.
Bir biz temiz,
Bir biz tertemiz kaldık! !
Sen kaldın.
Ben kaldım..
Senle ben kaldık....
Dağarcık – 05.05.2007 / 22:55
Ferah YılmazKayıt Tarihi : 7.5.2007 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle bir şehir ki, yazık etmişler bu şehre....
Bir tek kirlenmeyen biz kaldık.
Her yaşayan birey aynı mısraları seslendirse şehirde söylese ki
Bu şehirde bir tek,
Bir tek kirlenmeyen biz kaldık.
tertemiz bir toplum ve temiz bir şehir.İnsan dükkan dükkan şehre bedeldir.Tebriklerimle
Ben kaldım..
Senle ben kaldık''.... final harika... bu kirlenmişlik bir şehire ait değil ki tüm dünyaya mal olmuş artık...........tebrikler
Bir tek kirlenmeyen biz kaldık.
Bir biz temiz,
Bir biz tertemiz kaldık! !
Sen kaldın.
Ben kaldım..
Senle ben kaldık....
GÜZEL BİR ÇALIŞMA OLMUŞ,KUTLARIM...SAYGILAR SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (4)