Bir birimiz! Şiiri - Zümrüdü Anka

Gitmek istiyorum bazen ,
Uçsuz bucaksız,
Yalansız dolansız olan bir yerlere.
Huzur koksun istiyorum yosunumun üzerindeki taş.
Denizimin üzerindeki çarşafa dolanayım da
Hafif hafif yüzüme çarpsın rüzgar.
Ait olmak istiyorum.
Bir yere ,
Bir zamana,
Yüreğinde bana da bir oda ayır istiyorum.
Sonra deki senin bir odan var yüreğimde
Gel , gel de azcık soluklan ,
Çocuk ol istersen ,
İstersen yüreğimin sahibi.
Bazen anne gibi sahiplen
Taşa değmesin ayağın de sende bana.
Yüreğimin yangını oluverdin diyi ver.
De sende yürekten bağlananlar kopamaz,
Parçalanamaz bir bütündür diye.
Deki biz bir elmanın iki yarısı olduk.
Deme deme bırak dile gelmesin sevgimiz.
Göz değmesin , dilden dile yayılmasın.
Merhametinden öptüğümü kimseye söyleme.
Bende söylemeyeceğim hiç bu kadar özel hissetmediğimi.
Söylemeyelim sevgilim ,
Söylenen herşey yitip gidiyor.
Gülüşünde gördüğüm , hissettiğim mutluluğu
Var oluşu yok etmeyeyim anlatıp ta.
Gözünden akan yaş ile yıkayalım yüreğimizi ,
Yine diyelim birbirimize ,
Sen mutlu olacağını düşündüğün zaman git diye.
Söz verelim birbirimize.
Mutsuzluğuna tahammülüm yok!
Mutsuzluğuna sebep olamam ,
O gün geldiğinde çekip gideceğiz diyebilelim yine birbirimize.
Birbirimiz...
Ne de anlamlı değil mi?
Bir birimiz!
Biz biriz...