Bir… Bir Daha Şiiri - Gülbahtiyar Doğaner

Silik bir yüz,
Karanlık bir gölge şahdamarını vuruyor.
Acımasız bir şekil,
Kızgın bir surat,
Hayallerine dayak atıyor.
Bir avuç kan,
Bir avuç kan,
Beni niye yarattın diye isyan ediyor.
Bir pislik, bir pislik daha işte,
Üzerine iftiralar yağıyor.
Bir ses, bir ses,
Haram zehir zıkkım olsun sana olan emeklerim diye bağırıyor.
Bir tutam toprak, bir tutam toprak,
Öl de kurtar kendini diye haykırıyor.
Bir gözyaşı, bir gözyaşı daha,
Daha çok ama çok gençti diye ağlıyor.
Bir … bir daha öleni geri getirmiyor.