Tepeden tırnağa, sırayla, bir bir
Dökülüyor yavaş yavaş her yerim
Damarlarımdaki kanımsa al safra zehir
Önce kollarım, ellerim hissizleşti
Artık ne çolak ellerim ellerini tutabilir
Ne kollarım belki tek şifam belini sarabilir
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta