Bir yaşamda kaç insan oldum ben…
Çocukluğum…
Gençliğim…
Evliliğim…
Her biri başka hayat ama ben…
Derken fanustan çıkış şaşkınlığı…
Odağında sen…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
:))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta