Kemik Şiiri - Mahmut Çelim

İçimde iflah olmaz bir keder
Nasılda hastasıyım yokluğunun
Bir gelmeyişin var ki
Sanki bütün gelmeyişlerin hükmü
Mutsuz bile degil göğsümün ortası
Sadece kemik
Aklıma aklıma vuruyor esintin
Düşündüklerimi hissetmekten,
Köşe bucak kaçıyor kalbim
Bir keder var
Boğazimdan genzime sonra alnıma
Ve bir sigara daha
Dursun çikmasin istiyorum
Nasılda müptelasıyim bi bilsen
yokluğunun
Sonra uzak bir ezgi çarpıyor bazen varlığıma
Köhne bir his,bir özlem tutuyor
Aklım boğuyor kendini
Varlığın eski bir masal gibi
Yokluğunsa deli bir hengame
Hissizim...