Bir Bilsen Şiiri - Deniz Bora Koçak

Bir bilsen, ah bile bilsen.
Seni beklemekten saçlarım.
Seni özlemekten yüreğim.
Bir bilsen nasıl yetim kaldı.

Elimi tutup söz vermiştin.
Huysuz bahtiyar bir adama.
Senden sonra yanaşmadı kimse bu limana.
Bir bilsen canım bir bilsen.

Karlar yağdı çatı katıma.
Dahada minnet etmem o güzel adına.
Seni görememekten gözlerim.
Vursun tenine o acı sözlerim.

Bundan böyle bilsen de bir bilmesen de bir.
Acı zamanla yutulur yenilir.
Can pazarı göçer, giden hep direksiz gemidir.
Yedi coğrafyadır tenin, inatla bir daha gezilir.
Bir bilsen koluna nasıl yakışmamış o adam.
Yüreğim bir ikindin mezara gömülür.
Gülden yapılmış tahtalar üzerine dizilir.