Bir Bilsen Şiiri - Savaş Göçlü

Gece kuşları gibi gündüzün sönmesini bekliyorum
Dizlerimde asırlık yolların yorgunluğu var
Atının sağrısından kan emen gençlerin kurduğu
İmparatorluklar gibi heyecan yüklüyüm
Dizginlenmez çağlar atlıyorum her nefeste
Sonra balkonlarda unutulmuş iç çamaşırları gibi
Sırıtıyorum sabah güneşlerinde
Ve gecelerin birikmiş kinini sabahın şakaklarına
Şamar gibi tüküren ihtiyarlarca yürüyorum kahvehanelere
Bir bilsen
Ismarlama ibadetlerce samimiyetim
Bakma güldüğüme derinleşemezsin yüzümde
Yüzümde ve bileklerimde kadeş ovasının yorgunluğu var
Toplama bardakları
Demliklerden boşalırcasına duyguluyum
Soğumuş bir çay kaşığı kadar çaresizim
Ve okyanustan bir damla buhar gibi kayboluşum…
Fark ettirmeden
Sonra bütün cumaların telaşesi var damarlarımda
Gözlerim tetiği çekmek için fırsat kollayan bir cellât gibi seni arıyor
Zamanın dibine katmerleşmiş saniyelerde
Sonra saniyelere gömülüyorum
Otobüsü kaçıran yolcular gibi
Bir bilsen seni yanımdayken özlüyorum