Kağıda dokunan bir kalem gibi tutuyorum artık ellerini,
Zaman hafifletmedi hiç, anlayamadı çaresizliğimi.
Ne yalnız başıma oturduğum koltuk ne umut
Hiç bir şey dindiremedi hasret ve öfkemi.
Duyuyormusun.. Sessizlik ne kadar acı,
Hasretler ne kadar da koyu oluyor gidenlerin ardından.
Bil istedim sevgilim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta