Kar yağmış, her taraf bembeyaz,
Ama altında ne çirkinlikler var bir bilsen.
Kar yağmış, her taraf tertemiz,
Ama altında ne güzellikler var bir bilsen.
İnsan var güler yüzlü, çok ta sevimli
İçinde ne kötülükler var bir bilsen
İnsan var masum yüzlü,
İçinde ne şeytanlıklar var bir bilsen.
Deniz hırçın, dalgalı, içinde en güzel varlıklar,
Orman ıssız, yemyeşil,içinde en anlamlı huzurlar,
Geceler derin, insanı duygulandırırlar
İşte hayat… işte böyle insan,yaşanınca tanınırlar.
Maddiyatı “İLK” görenler bu hayatta,
Sevmeyi her şey sananlar hâla ızdırapta,
Bence en değerli yaşantı inanmakta,
Sev, inan. Sevilmesen de neş’e bul hayatta.
Ben de bir vefasız sevdim… sanırım aldatıldım
Güldü yüzüme, tatlı nağmeler etti kulağıma
Verdim kalbimi, hayır… hayır onundu tüm hayatım
Ama yanılmışım, görmemişim gerçeği. Görememiş kalbim.
Dost, dost olsun canım fedadır ona
İnsan, insanlığını bilsin hayranım ona
Sevgime inanmayan, söylesin açıkça her şeyi,
Ama samimi olsun, üzülmem, kırılmam buna…
Fındıklı,
Mustafa TekağaKayıt Tarihi : 18.2.2010 20:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)