Bir bilinmez olan
Mahpusluğu da yaşadık sonunda
Hem de hücrede tek başına
Her zaman koruyucu ve sığınak olan
O duvarlar
Güzel ve yararlı değil,
Düşmanmış, çirkinmiş bazen.
Beden mahpusluğu zor da
Daha zor olanı
Gönül mahpusluğu…
Kapısı içerden kilitli
Gönlün içinde
Hasret, özlem, aydınlıklar
Dertler, tasalar, ayrılıklar
Sevdalar, gurbet ve aymazlıklar…
En acısı da
Yaşanılacak artık yıllar
Kıran kırana kavgalı
Ve
Hepsi müebbete mahkumlar…
O geniş gönlümün
Engin hoşgörüsü ile
Koşulsuz genel af beklentisi
Sonsuz ve sınırsız
Özgürlük beklentisi var…
Gönlümün kapı kilidini aç,
Gönlüme af kabiliyeti ver,
Gönlümün yanlışlarını af et
Yarattığı kulluna
Gönül denilen sarayı da veren
Yüce RABBİM…
Hasan ÖZÜNAL
Karaman OCAK 2022
Kayıt Tarihi : 8.2.2022 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!