Bir Bilinmeyene Şiiri - Eyüp Cüce

Utanırsın,beni çok sevdiğini gizlersin,
Gizlersin, gecelerce uykumu böldüğümü.
Belki bir televizyon kanalında izlersin,
Belki bir gazetede okursun öldüğümü.

Bu aşkın olmaması gerekirdi elbette.
Bilirim,yasak aşk bu; savunacak yanı yok.
Bilirim,bu gurbetin sılası ahirette,
Bilirim,cenazeme gelmenin imkanı yok.

Belki de uzaklardan izlersin merasimi,
Ön safta çocuklarım,arkada mahzun eşim.
Ne onlardan,ne senden almışım hevesimi,
Onları güldürmemiş,seninle gülmemişim.

Tabutumun üstünde al bayrağım olacak.
Ve Her nefis ölümü tadacak diyen ayet.
Bilmediğim tek şey se,nerde nasıl bulacak,
Ömür denen çileli yolculuğum nihayet?

Vasiyetim,mezarım abartılı olmasın,.
Taşımda,kaç çileli yıl gördüm,yazsa yeter.
Ardımda çektiğimin bir zerresi kalmasın,
Sevenlerim yılda bir kabrimi gezse yeter.

Ve sen...Ey bir dirhem bal,bin zehir sunan bela! ..
Korkma! ..Mahşerde Ondan davacıyım diyemem.
Çünkü sen yanacaksın,her duyduğunda sela,
Yanmanı görmek için mahşeri bekleyemem.

Utanırsın,beni çok sevdiğini gizlersin.
Gizlersin,kaç yüz gece uykumu böldüğümü.
Belki bir televizyon kanalında izlersin,
Belki bir gazetede okursun öldüğümü.