Her düşen yaprakla umutlar gider,
Tükenen bir ömrü hatırlatırlar.
Hayaller sararır, duygular yiter,
Bir an aklınla bak, ne anlatırlar?
Süregelen herşey ibrettir akla,
Taş dahi zamanda şekiller alır.
Geçirme ömrünü hergün vakvakla,
Ancak yararlılar akılda kalır.
Zaman hep akıyor, yön belli başlı,
Durmağa vakit yok, yaprak misali
Dalında titreşir, heran telaşlı,
Dünyaya gelenin böyledir hali.
Boşluk yok evrende, zerrede küre
Bizimle dönecek belki milyon yıl.
Ancak bir sınırı var hesaba göre,
Gökler de dürülür; deme ki nasıl.
Düşüncemi sardı yaprağın gizi,
Ömrün yıllarınca yeşil, sarı, mor.
İnsan ömrü belki varlığın özü,
Enver'im böyle mi? Bir bilene sor...
25.12.2017
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 26.12.2017 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!