Bir Bilen Olmadı Halımı Benim

Neyimi söyleyim, hangi yanımı,
Birgün doğrultmadı, belimi benim...
Yalvardım Allah'a, 'al şu canımı',
Hep bana özletti, ölümü benim...

Hep avuç açtımda dolandım, gezdim,
Çok eziyet ettim, kendimi ezdim,
Dünya'dan usandım, canımdan bezdim,
Bir bilen olmadı, halımı benim...

Ne bir evim oldu, nede bineğim,
Ne bir obam oldu, nede dineğim,
Kemirdim kendimi, kurdum, sineğim,
Yaş iken kırdılar, dalımı benim...

Bir ah diyemedim, sustum her daşda,
Ahbapda benidim bana, sırdaşda,
Anada uzakta, bacı-gardaşda,
Kim tutar ucundan, salımı benim...

Ettiğim andımdan hesap soruyum,
Yenilen fendimden hesap soruyum,
Ben, kendi kendimden hesap soruyum,
Döşüme koyunda, kolumu benim...

Beklemen başımda, nede oturun,
Tez elden yerime varın yatırın,
Oto'ya koyunda çabuk götürün,
N'olur uzatmayın, yolumu benim...

Bazısı durmasın kınayı yaksın,
Uşaklar gözünün önüne baksın,
Eline eyi bir zenaat taksın,
Üzmesin hoş tutsun, dulumu benim...

Varında Ozan'a farkımı desin,
Evimi söylesin, barkımı desin,
Yedimi okutsun, kırkımı desin,
Yakın ataşlarda, çulumu benim...