Bir Bilebilsem Şiiri - Serdar İnce Damar ...

Bir bilinmezliğe doğru
yolcuyum bu gece..
Aklımda cevapsız sorular..
Kafam öyle karışık,
içim öyle dağınıkki anlatamam..
Sanki yüreğimin kıyısına vuran,
hırçın dalgalar gibi duygularım...
Ağlasam da çözüm değil..
Şimdi oturup gün doğumuna kadar
göz yaşı döksem,
faydası olmaz biliyorum..
Dünden beri hep aynı soruyu
soruyorum yüreğime..
Neden diyorum neden..
Hangi ara böyle sevdik diyorum,
ve yine sorduğumla kalıyorum..
Öyle bir hâle düştümki,
yüreğim bile umursamıyor beni..

Yalnızlığı sevdiğim doğrudur,
ama çaresizlik çok zor..
Hele bir de,
kör kuyulara düşerse insan:
işte o zaman, ne seher geliyor,
nede güneş doğuyor gözlere..
Ömrümde
hiç kimseye kötülük etmedim..
Hep içimden geldiği gibi sevdim,
her zaman yüreğim kadar
yaklaştım insanlara..
Kendime yakışmayan,
ve bana yapılmasını istemediğim
hiç birşeyi yapmadım..
Bildiğim kadarıyla
düşmanım da olmadı benim..
Ama ben yinede,
dualarımı esirgemedim..
Allah düşmanımı bile,
çaresizliğe düşürmesin..

Şimdi elim kolum bağlı..
Dualar etmekten başka
hiç birşey gelmiyor elimden..
Ah bir bilsem..
Bir bilebilsem
içimdeki yangının sebebini..
Aslında bilmemek en güzeli..
Hem bilsem ne olacakki..
Ben o yangını söndürmek yerine,
içine düşer yakardım kendimi..
Hiç kimse kırılmasın bana..
En çokta annem..
Şimdi ölüm çalsa kapımı,
ecelime sarılacak kadar hasretim..
Bu hayat çok yordu beni..
Gülüşlerimin ardında gizlediğim,
hiç kimseyle paylaşmadığım
acılarım var benim..
Gözlerimi
kırpmadan sabahladığım geceler,
gün ortasında
karanlıkta kaldığım günlerim..
Bazen düşünüyorum da:
acaba umut diye birşey,
gerçekten varmı bu hayatta..
Hiçbir zaman
isyan etmedim kaderime..
Ama insan
sormadan duramıyor yinede..
Ömrümün en güzel çağında
gülerken ağlatan kaderim,
ağlarken gülmeyi neden öğretmedi..
İste ben, bu sorunun cevabını,
hiçbir zaman çözemedim..

Şiir : Serdar ince