Bir beyaz ağıt Şiiri - Koray Atalay

Bir deprem sabahı,karla uyandık.
Gözler yaşa; toprak ,toza belendi.
Canlar karda dondu, biz korda yandık.
Gökten inen örtü, beyaz kefendi.

Öyle bakıp kaldık, yağan kara.
Çıg oldu büyüdü, açılan yara.
Gökyüzü kapandı, ufuklar kara.
Kar yağdı ,kor düştü, yürek tutuştu.

Ateş düştü cana, ayazı yaktı.
Yitkin nemli gözler, mahsunca baktı.
Yüce millet koştu, yardıma aktı.
Kar yağdı, kor düştü, yürek tutuştu.

Açıyor enkazda, Kardelen çiçek.
Bir umut yarına, çıkan her bebek.
Zor gelir insana, ağlarken gülmek....
Kar yağdı, kor düştü, yürek tutuştu.

Kapandı sokaklar, yıkıldı yapıt.
Kalem elde durmaz, neylesin kağıt?
Yazıldı göklere, bir beyaz ağıt.
Kar yağdı, kor düştü, yürek tutuştu.

Urfa,Hatay, Antep, Maraş, Elbistan.
Duyuldu feryadı, Edirne, Kars'tan.
Yoğruldu acıda, koca bir vatan.
Kar yağdı, kor düştü, yürek tutuştu.

Koray ATALAY
17.02.2023