Bir Berduşun Anıları Şiiri - Nergiz Garibli

Yar ellerim parçalanmış yokluklardan.
Sensizlik nasır tutmuş ellerimde.
Bir ırgat gibi yüklenmiş sırtıma yalnızlık yükü.
Bir gün dönecektin, habersiz, haber verir gibi.
Bekliyorum yollarını, belki bir gün dönmeyecekmişsin gibi.
Ellerim kanıyor, ağlamaya susamış gibi.
Ben sensizliğin kollarında, senli günlere ihanet ediyorum.
Hercai geceler…
Yine akşam oldu.
Geceler soğuk, sensizlik yorganımı çektim üzerime…
Ya uyuyup uyanınca gelirsin diye,
Gözlerimi kapıyorum, yalancı mutluluklara…
Ve ben sensiz rüyalara dalmadan, gel ey sevgili!