Bir Beni Yakmalı Sevdan Şiiri - Uygar Yeni

Almalıyım seni;
Bir nefes gibi,
Ve bir mıh gibi saplamalıyım döşüme
Gözlerin, yüreğime işlemeli
Ve nakış nakış…

Yüreğin elinde gelmelisin bana;
Kimsenin akıl sır erdiremediği bir çağda gibi…

Kendimi köprü yapmalıyım aramıza;
Ayrık çağlara, zamanlara inat…
Ve sen geçerken ateşin içinden;
Gözyaşlarım sana soluk olmalı…

Bana kadar gelmeli;
Yüreğimin ateşini de sırtlanmalısın,
Ben koynumu açmış bekliyor olmalıyım;
Ayrık çağlara deli bir nefer gibi…

Bana kadar gelmelisin;
Başıma bir bela gibi,
Ve çektiğim en güzel sancı;
Sen olmalısın içime…

Ben, çağlar boyu
En uzun soluklarımı biriktirmeliyim sana…

Sen,
Çağ yangınlarından kurtarılmış umutlar saklamalısın,
Saçının her teline…

Bana kadar gelmeli nefesin,
Çünkü sevdamız;
Ağır bir kavga
Ve kavganı bir mıh gibi çakmalısın ellerime…

Gelirken,
Sevdanı da kuşanmalısın
Bedenini;
Ateşlere sararak gelmelisin yanıma…

Yani demem o ki
Öyle gelmelisin ki bana;
Canıma değmeli yüreğin…

Çağ yangınlarından geçip,
Bir beni yakmalı sevdan…