Bir Bendim Şiiri - Orhan Ateş

Bir bendim boşvermişliği aldıran
Bir bendim elimdekilerini bir an için bitirmeye çalışan
Yorgun bir gecenin hüzünlü sabahında
Bir bendim yolları gözü yaşlı bekleyen
Yaşama yenik düşmeyip, beklerdim o umut meleğini
Bir an için karşıma çıkıp, haykır değişini
Bir bendim hiç bıkmadan bekleyen
Unutulmuş aşk mektupları arasındaki sevgi sözcüklerini,
Bir bendim hiç unutmayan
Anlatır bu sensizlik kabusu her gece
Yıkar karanlığın en ağır yükünü üzerime
Bu zifiri karanlıklarda bir bendim ayın yanlızlığına ortak olan
Bir bendim uzaklardaki yıldızlarla arkadaş olan
Sana umutlu olmakta gelmiyor artık içimden
Bir bendim umutsuzluğu hayal ile kapatan
Haykırışları içimde zincire vura vura
Suskun bir bakış kaldı gözlerimin en güzel yılları
Bir bendim gençlik maskesi altında ihtiyarlığı yaşayan
Özlem duymadım hiç, pembe dünyaları yaşamayı
Umursamadım hiçte sıkılmadım, yokluğun ezdiren haline
Bir benmiyim? kalbimi sevgiye hınca hınç dolduran
Bir benmiyim? gülücükler aleminde yaşayıpta yüzü hiç gülmeyen
Bir benmiyim? dünyada yaşayıpta yaşadığım ve gördüğüm kötülüklerden
Utanan...
Söyleyin bir ben miyim?