Bir Ben Var Kendimden Bana Kalan

Bir ben vardı okyanusun ıssız ve hırçın dalgalarına karsı
Ayakta durmaya calışan..
Okyanus öfkeden delirdikce,asileştikce
Gemi yalpalıyor ama ben dimdik ayakta Duruyordum..
Bir ben vardım tek basına kalan hayalet geminin içinde..
Bir ben vardım kurt gibi sevgine aç...
Bir ben vardım sana susuzluktan dudakları catlayan:..
Bir ben vardım vuslatını özlemekten yorulan....
Ve bir ben daha vardı avare,bicare,asude..
Kendimi aldım yanıma,kendimle yalnızlıgıma giderken..
Susuşlarımı aldım,sessizliğimi aldım...
Bakışlarımı,yüreğimi taaa uzaklarda ki Canın Canına Kattım da..
Bir ben cıktım mavi yolculuga bir ben,
Tek basına..
Amaçsız,kaygısız,umarsız...
Bir ben daldım okyanusun engin bağrına..
Yelkenlerimi foraya kaldırdım,dümenimi yalnızlıga kırdım,
Rotamı sonsuzluga belirledim..
Ve canımı,canına birakıp bir ben gittim kendimden..
Bir ben...
Bir ben biliyordum vuslatının kilometrelerce uzakta,
Hasretinin nefesim kadar yakınımda oldugunu..