Bir Ben Olur... Şiiri - Ahmet Ünsalan

Yağmur yağar,
Üşürüm sensiz.
Kahrolası bir buhran alevinde yapayalnız
yollarında beklerim.
Gidenler döndü seferinden,
Sen yoksun…

Herşeyde biraz ben varım;
köşe başlarında simit satarım,
ayakkabılar boyarım minicik ellerde,
kuşların kanatlarında başım göklere değer,
eskici diye bağırırım sokaklarda,
rengarenk balonlar satarım çocuklara,
yavrusunu kucaklayan anneyim,
cebinde bir ekmek parası
tarifsiz kederlere düşmüş baba.
Kan kusarım her hastane köşesinde,
her sokak kapısında çalınan el benim.
Özledim seni diyen dudaklarda ben varım.
Kanayan her yaradayım,
gözlerim ateş karası,
sol göğsümle yaslanırım ayaz duvarlara.
Dağlarda açarım,pencere kenarlarında
mor menekşe yollara bakarım.
Gidenlerin ardından sallarım mendilimi,
gişelerde bilet satarım,
levhalar sayarım yollarda,
herkesteyim,her şeyde,her izde,
seni beklerim heryerde,
dikiş tutmayan yaralardan akarım,
kan olurum,revan olur,
bir ben olurum,toz olur duman olur,
kalakalırım öylece köşe başlarında
seni bekleyen bir ben olur.
Yağmur yağar,
Üşürüm sensiz.
Kahrolası bir buhran alevinde yapayalnız
yollarında beklerim.
Gidenler döndü seferinden,
Sen yoksun…

Ahmet Ünsalan
12 EKİM 2008