Kâbuslar kadar acı veren rüyalardan
Sabah, gerçeklere uyandığında
Araf’ta kalan bir ben miyim?
Daha fazla dayanamayacağımı düşünerek
Senle çıktım yola,
Ait olduğunu sandığın yere bırakma kararıyla.
Tesirinden kurtulamıyorum hâlâ.
Güneş sen yokken de ısıtıyordu da
Sen düştüğünden beri gönlüme
Daha bir sıcak oldu.
Yoksa yaktığını hisseden bir ben miyim?
Mevsimler yer değiştirdi olması gerektiği gibi
Farklılığa sebep yine sensin.
Sımsıcak yazın bile
Hüzün yüklü bulutları var.
Mütemadiyen gözyaşlarını tutamıyorlar,
Lâkin ıslanan bir tek ben miyim?
Bu derbeder günüme de yakıştıramıyorum seni.
Hayal ettiğimden de kusursuzsun,
Yoksa hatalı olan sadece ben miyim?
Senle çıktığım yoldan yine senle dönüyorum.
Tüm o pervasız fısıltılara rağmen
Hoyratça söküp atamadım içimden.
Seni yok sayamayan bir ben miyim?
Kayıt Tarihi : 8.5.2014 14:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!