Ömrümü çalıyor yıllar sessizce
Takvimlerin tezgahında
Bir ben koşuyor ben kalbinde
Nihayetsiz ufkun kızıllığına
Yorgun düşmüş özlemin umududur
Sarı saçlı yosmanın gülüşü
Sarmış kısılmış gözlerin diyarını
Kara bir bulut
Yağdırıyor özlem yağmurlarını
Görünmeyen umudun tarlasına
Görülmüyor hıçkırıklar güleç duvarların arkasında
Kimdir bekleten, kimdir özleten
Sonsuz bir maratonun koynunda uyuyor
Kırık yürek
Tozpembe bir gecenin uykusunda
Ne uyandıran ne de saran oluyor
Kanayan yarayı
Ah bir bilsen ey dost.
Kayıt Tarihi : 18.12.2018 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Kerimoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/18/bir-ben-kosuyor-ben-kalbinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!