Ne buğday sapından yaptığım yel değirmeni var elimde,
Ne de bakkaldan aldığım kirli boyalı şekerlerim var cebimde,
Bir fırtınada kopmuştu hatırlıyorum,
Babamın yaptığı uçurtmanın ipi,
Batan çakır dikeni acıtmıyor artık ayağımı,
Çekmiyor,
Kovalamıyor eskisi gibi,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta