Ne buğday sapından yaptığım yel değirmeni var elimde,
Ne de bakkaldan aldığım kirli boyalı şekerlerim var cebimde,
Bir fırtınada kopmuştu hatırlıyorum,
Babamın yaptığı uçurtmanın ipi,
Batan çakır dikeni acıtmıyor artık ayağımı,
Çekmiyor,
Kovalamıyor eskisi gibi,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta