Bir Ben Kaldım Şiiri - Osman Ekiztaş

Çok uzak diyarlarda,
Bir ben kaldım hasretinle buralarda.
Bazen çıkıp dolaşıyorum boş sokaklarda,
Attığım her adım acı veriyor.
Her baktığım yerde seni görüyorum.
Şu parkta el ele oturduk,
Şu kafede çay içip göz göze bakıştık,
Şu caddelerde el ele yürüdük,
Şu sinemaya girip, ağlayarak çıktık,
Şurada yemek yiyip şurada kahve içtik.
Ve daha bir çok şey seni hatırlatıyor.
Sen gittin ama anıların içimde yaşıyor.
Şimdi burada olsan ilk parka giderdik,
Oyun oynayan çocuklara bakarken,
Geleceğe dair hayaller kurardık.
Hep tartışırdık angimiz daha çok seviyor diye,
Sonunda ben dayanamaz pes ederdim.
Oradan kalkıp her zamanki yerimize gider,
Birer çay ısmarlardık küçük bardaktan.
Çıkışta sen hesabı ödemeye kalkışırdın,
Ben de kızardım hesabı bayanlar ödemez diyerek.
Daha sonra gizli mekanımmıza gider,
Sarmaş dolaş oturup denizi ve martıları seyrederdik.
Akşamın soğuk rüzgarını hissedince bedenimizde,
Oradan kalkar her zaman gittiğimiz lokantaya giderdik ve
Kasada oturan deli dadaşa seslenip,
Her zamanki menüden isterdik.
Sen mercimek çorbası ve çoban salata,
Ben ise yanlız tavuk sote ve bir bardak su.
Karnımızı doyurunca her zamanki kafemize gider,
Birer sütlü neskafe içtikten sonra,
Sen omzuma yaslanıp bizim şarkımızı mırıldanırdın,
Ben de dayanamaz sana eşlik ederdim.
Akşamın geö vaktine kadar bu böyle sürerdi.
Gitme vakti geldiğinde uzun uzun gözlerime bakıp,
Artık vakit geldi gitmeliyim derdin.
Ben ise bu anın hiç bitmemesini isterdim.
Sokakta ağır adımlarla yürürken suratın asılırdı.
Evinizin bir arka sokağına geldiğimizde,
Durur, masumca gözlerime bakar ve gözlerin dolardı,
Ben de sana hafifçe gülümseyip,
Belli etmezdim gidişine üzüldüğümü.
Sonra ellerimden tutup nefesini hissettiğim an
Usulca kondururdun veda buseni.
Hep elveda diyerek giderdin.
Korkardım acaba bu son elveda mı diyerek,
Ürkerdim bir daha gelmeyeceksin diyerek.
Bir sabah sana geldiğimde sen evde yoktun.
Çoktan terketmiştin bu şehri bu caddeleri,
Çekip gitmiştin yüreğimden koparcasına,
Bir elveda bile demedin giderken.
Bir ben kaldım özleminle buralarda,
Çaresizce, yapayanlız, tek başıma...