Bir ben iyi gelirim kendime

İnceden bir ses duyulur kalbimin tam ortasında

Damıtılmış renklere küser ruhum

Sarp dağları aşan adımlarım bir bilinmeze doğru yol alır.

Toprağı gücendiren filizler gibi kısrak kalır hayallerim.

Yanar bir kandilin dumansız ateşi ahirimde

Bir bekleyiş bekler şark ufukları gözlerimde

Dağlar ufalanır yakamoz gölgesinin düştüğü yerde.

Beni bir titreme alır , alıp götürür yalnızlığa..

Hangi yol çizilmişse kaderimde razı gelirim cemrelerin sığınağına

Sonra bir gemi kalkar içimden , limanımda uykuyu böler kabuslarım.

Dün ne kadar karanlıksa , bugün o kadar sağır ve kör belkide.

Bilemem dağınık türkülerin nağmelerini , dinlerim hikayelerin firakını..

Bir ben iyi gelirim kendime birde adı silinmiş hatiralar..