Herşeye rağmen ve herkese aykırı
yaşıyorum hayatı insan olmak gibi.
Bana dayatılan kalıplardan sıyrılıp,
kendi öz benliğinimi saran çerçevede.
İnşaa ediyorum tuğla tuğla yepyeni
bir ben.
Bilirim ki;
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Çoğu insan hayatını başkası kaptanlığında sürdürmekte. Kendine güvenenlerde kendi yaşam rügarında savruluyor.
Anlamlı şiir için kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta