Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
kutlarım dost kalemi
Orhan Bey kardeşim çok kişiden duyduğunuzu benden de duymuş olun..Siz şairsiniz..Kutlarım..
Hayatımızı etkileyen gözlemlerimiz belirler ruhsal durumumuzu ve onlarla güler onlarla ağlarız yağmur gibi dökülür duyarlı yüreklerden tıpkı kıyıya vuran çocukta olduğu gibi yada bir çocuğun gülümsemesinden doğan kahkaha gibi gözlerimiz şahit olduğu bütün görüntüleri kaydeder hafızamıza bazıları hiç çıkmaz aklımızdan bazılarını zaman zaman hatırlarız ve hüzün çöker yüreğimize bazıları için hayata ara vermek ve sonra sıfırdan başlamak bir kurtuluştur,
Bazıları
Ebediyete erince kavuşur
Huzura ve mutluluğa
Bazıları
Aldırmaz görünse de
Çekilir yalnızlığa
Gözlemlerini kaydeder
Hafızaya
Acı ve ızdırapları
Hafızasındadır
Sıra sıra.
Su anlarda kaostan,acidan,izdiraptan,akan kandan baska birsey göremedigimiz icler acisi Dünyamizda 'keske siirde anlatilanlar gibi olsa her sey,keske her canli doya doya mutluluklari özümseyip,yasayabilse ' dedirten,umutsuzluk icinde kivranan yüreklerede su serpen,oldukca anlamli,düsündüren,iyilige,dostluga,kardeslige dair cok sey anlatan mükemmel bir siir okudum..Orhan Bey,Degerli sahsinizi ve güzel siirinizi yürekten kutluyor,selam ve saygilarimi iletiyorum..++10 Ant.Listemde
orhan bey çok güzel bir şiir okudum kaleminizden kutlarım
Yalnızlık gün gelir sevda türküleri söyletebilir hayat kumarına rastlamak masal diyarına yolculuk ve hüsrandır,yalnızlığımızın kıymetini bilmeliyiz,
Eserinizi çok beğendim Sn:Aslan sizi içtenlikle kutluyorum,nicelerine.
ÇOK GÜZELDİ KUTLARIM BU HARİKA ŞİİRİ...
.Mükemmel şiir,beğeniyle okudum,yüreğine sağlık,tebrikler
An'lar, duygular ve olaylar karşısındaki etkileşimleri konu bütünlüğü olmadan aktarılmış...... Bu da bir tercihtir......
Divan edebiyatındaki gazel nazım biçiminin de konu bütünlüğü yoktur ve o dönem edebiyatında sayılamayacak kadar çok gazel verilmiştir....
Şiirde düz ve çapraz uyak denemeleri var, biraz daha özen gösterilirse çok başarılı çalışmalar çıkar...
Şiir kurgunuz çok başarılı...... devamı dileğimle kutlarım...... Saygılarımla....
Hayat bu...Büyük bir okuldur. Fakat önce sınar, sonra ders verir alışılmışın aksine.
Sınama yanılma metodu uygular her zaman. Yanılmadan yanlışı fark edemezsiniz...
Kutluyorum şiiri ve sizi Orhan bey. Genç şairim. Zevkle okudum. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta