Bir Ben Birde Köyüm Can Şiiri - Nilgün Yüce

Her gelişim bir coşku,
Her dönüşüm; Hep hüsran.
Bağım bahçem olmuş,harman, duman.
Özlemine tutuştuğum orman..

Çocukluğum'da gençliğim'de
Yokluğun cenderesin'de
Kağıt kalem yoktu ben'de,
Okul diye her gidiş'de
Anam, babam, serzeniş'de..

Umutlarımı gömdüm,yüreğime.!
Kelepçe vurdum gençliğime.!
Tuttuğum dallar bile çürükce,
Anamın vasiyeti'de bende,
Olsun diye adina bir akar çeşme...

Alıp başımı gitsem'de
Arada bir gelsem'de
Dağlardaki otlak evime,
Yörük olan köyüme,
Hasret siner icime,

Adını bilmediğim kuşlar türkü'de
Suların'da kurbağalar cilve'de.,
Ana,baba,kardeş hepsi ahiret'de,
Öksüz kalan bir ben var; Benim içim'de
O'da,mahsur gurbet'de....

Her gelişim bir coşku,
Her dönüşüm; Hep hüsran.
Kızsam'da zaman zaman
Anamın ceşmesin'de; Hayat bulan,
Bir ben; Birde,Köyüm,köylüm,kaldı; Can

2.05.2005