Alışamadı kalbim uzaklarda kalmaya
Yokluğuna dayanamıyor aslında
Seni hiç özlememiş gibi dursamda
Nasıl özlediğimi bir ben bilirim
Kalplerimiz birdi hislerimiz bir
Ruhum herşeyiyle senindi
Ben güçsüz belkide zavallı idim
Nasıl özlediğimi bir ben bilirim
Yaralı bir kuş misali kanatsızım şimdi
Sarmak istesemde saramam seni
Aramızda engeller yollar var gibi
Seni nasıl özlediğimi bir ben bilirim!
Her gece yıldızlara bakıyorum şimdi
Belki sende seyrediyorsundur hani
Olur ya denk gelir bakarsın belki
Seni nasıl özlediğimi bir ben bilirim
Her güne umutla uyanırdım eskiden
Seni görme hevesiydi beni sevindiren
Uzaktan bile seyir yeterdi bazen
Seni nasıl sevdiğimi bir ben bilirim
Söyleyemedim hepsi kaldı içimde
Depreme dönüştü sarstı beni derinden
Şimdi her gün ölüyorum kederimden
Seni nasıl sevdiğimi bir ben bilirim
Umutsuzum, karanlıktayım sanki
Düşlerimde idin şimdi nerdesin
Beni avutan hayallerimde bile yoksun şimdi
Senin için nasıl öldüğümü bir ben bilirim
Senin için nasıl yok olduğumu bir ben bilirim
Şiir-Edibe Toğaç
Kayıt Tarihi : 15.10.2018 13:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2012 tarihli ilk yazdığım şiirlerden ...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!