Bir ben kalmışım, başka kimse yok..
Birde ayak izlerim,
Güneş kızıla çalmış.
Mevsim en keskin bir sonbaharda.
Her yer hazana dönmüş,
Hüzün akıyor dört bir köşeden.
Eser yok mutluluktan neşeden.
Bir ben kalmışım, başka kimse yok.
Karanlığın gölgesi düşmüş yamacıma
Daha bir baskın yalnızlık çökecek üstüme
Ne sığınacak bir yer var yazık bana
Gidiyorum mahşeri bir akşama
Bir ben kalmışım, başka kimse yok....
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ben kalmışım, başka kimse yok.. Birde ayak izlerim, Güneş kızıla çalmış. Mevsim en keskin bir sonbaharda. Her yer hazana dönmüş, Hüzün akıyor dört bir köşeden. Eser yok mutluluktan neşeden. Bir ben kalmışım, başka kimse yok. Karanlığın gölgesi düşmüş yamacıma Daha bir baskın yalnızlık çökecek üstüme Ne sığınacak bir yer var yazık bana Gidiyorum mahşeri bir akşama Bir ben kalmışım, başka kimse yok....
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/08/bir-ben-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!