ne yangınlar geçirdi evrenim
buzullara gebe kaldı karanlık dünyam
bir sıcak güneş aradı evrenler ötesinde
yeni yıldızlar keşfetmeye meyletmedi
oysa ne yıldızlar düştü gönül evreme
yıkıldı dünyam her gidişlerde
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
duyulsun kainat ötesinden çığlıklarım
mağrurdu gönlüm düşmedi yıkılışlarla
batan günle batarken
her gün yeniden doğdu
umut sabahlarına
Kutluyorum muhabbetle Gülden Hanım.
Mağrur gönlün yıkılmasın. Selamlar..
Bir yangın sonrası...., yanan şairin iç dünyası........duman kaplamış ortalığı göz gözü görmüyor....
Bu iç enkazını seyrederken ne düşünür şair. Yyürek böylesi buruk, yürek böylesi kırıkken...Ve elinde kalem varken...
kaleminize sağlık sayın Gülden Aslan
Umutsuzluk az konuşur,diye bir sav vardır. Ama temel sorun bir ayrılııksa/ yabancılaşma süreciyse,katlanamaz dil ve bir sağanak gibi sözcüklerini boşaltıverir.
Şiir,böyle bir başat sorunsala yaslanan duygularla doluydu.
Sevi'nin kendine dönük çıkışsızlıklarını,dar alanlar içinde de olsa İç Ses'ten dinlemek şiir adına önemliydi.
Söz söylenen'in varlığını ad'laştıran ve o'na dönük açılımlı duyguları şiirin potasında eriterek bu müthiş duygu akışını sayfasında kalıcı kılan Sayın ASLAN'ı tebrikliyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta