Bir Ben Şiiri - Ahmet Canbaba

BİR BEN

Kimi bakmak için aldığı açtan
Yerindi de bir ben yerinemedim
Çoğu yaşadığı sürece suçtan
Arındı da bir ben arınamadım

İsa senin için gerildi puta
Gömdüler koymadan belki tabuta
Kimi senin için çula çaputa
Büründü de bir ben bürünemedim

Mürit oldum dergahına girince
İsmini andım secdeye varınca
Sana taşın üstündeki karınca
Göründü de bir ben görünemedim

Herkesin hakkını yedirdin bir hoş
Sevdirdin sevenin gözünde yar hoş
Rızkını kumarda verdiğin sarhoş
Yarandı da bir ben yaranamadım

Hazır görevini kullar yapmaya
Yapmayanlar başlar dinden kopmaya
Şeytan senin için, sana tapmaya
Erindi de bir ben erinemedim

Habeşistan da öldüler Kenya da
Yıl değil, ay yaşayamaz, gün,yada
Cansız yarattığın, her şey dünyada
Barındı da bir ben barınamadım

İzin vermesen de yerler nedense
Yemeyene ahmak derler nedense
Verdiğin afetten, şerler nedense
Korundu da bir ben korunamadım

İnanmam ki mucizene derlerde
Dua okur görsün diye körlerde
Senin için yobaz kullar yerlerde
Süründü de bir ben sürünemedim