Yıllar önce idi, boş bir zamanımda, ne yapayım derken elime bir kitapçık getçi,
Merakıma sebeb,kitapçığın başlığında Bektaşi fıkraları yazıyordu, bu tür fıkralara-
Epeyce bir kulak aşinalığım vardı, Birkaç sayfa okuduktan sonra şöyle bir takıldım.
Sofi ile Bektaşi kavgasına.kaptırdım kendimi kavganın havasına. Kavga derken
Yanlış anlaşılmasın dövüş deyil canım şakayla karışık ağız dalaşı idi onlarınki.
Sofi: ne haber ne var ne yok lan beynamaz! .
Bektaşi: çok şükür iyim sen nasılsın lan küfrübaz! .
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
