Her imlasında kırık sarkık bir hüzün gecenin
ne sen anlıyorsun beni ne de şu gün ışığı
oysa bütün dillerde aynı ekoyu resmeder ayrılık
öyle soğuk bakma
içime çekiliyor kan
eşelenen yalnızca umutsuzluğun çürümüş toprağı
ve olmayacakların hesabı bahçelerde
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta