Bir Bekleyenin Var Şiiri - Filiz Daş

Sana bakınca yüzümdeki gamzem
Nerede duracağını şaşırıyor
Gülüşünle omuzuma kahkahalar-
dökülüyor
Hanımefendiliğim şımarıyor
Sana bakınca kalbim gülüyor

Yüzümün gölgeliklerinde uçuşan-
kuşların senfonisi
Gözyaşlarıma tomurcuk tomurcuk-
düşüyor
Göğsüm desen papatya baharı

Gel;
Gel ki yaşadıklarım değsin istiyorum-
parmak uçlarına

Denizden çıkan yosun kokusundan
Daha keskin bir özlemle
Henüz dokunamadığım
Göremediğim
Nasıl dindireceğimi bilmediğim
Bir özlemden bahsediyorum

Uzaklara çığlık oluyor sesim
Çok uzaklara
Vuslata hasret dedikleri
Tam olarak kaç saatlik yol ki-
şunun şurası?

Bu şehrin köşe bucak sokağına-
seni anlattım
Kaldırım çiçekleri bile-
senden haberdar

Hadi gel;
Ter döküyor düşlerim
Sarılsam boynuna
Ağlasam hıçkıra hıçkıra
Nutkum tutulsa konuşamasam

Hani kardelenle kar gibi
Verelim seninle sırt sırta

Ayrı şehirler de çarpan yüreklerimiz
Şimdiki yazdığım şiirin içinde-
can bulsa

Sen yokken yanımda içim titriyor
Ayağım takılıyor bir acıya
Boşluğumun dibine düşüyorum
Sessizliğimin çaresizliğine-
sıkışıyorum
Sen yokken eksik kalıyorum

Sesim eksik
Nefesim eksik
Uykularım eksik
Eksik işte

Sen yokken yanımda
Karanlığın rüzgârıyla üşüyen
İçimde ıssız bir gecede
Soluğu kesiliyor umutlarımın

Sesim duvardan yankılanıyor
Ne yana dönsem
Gelip kendime çarpıyorum

Son demindeyim hayatın
Hem yanıyorum
Hem üşüyorum

Gel;
Gel ki,
Her zerreme kare kare çizdiğim-
seni gör…