Hiç birimiz masum değiliz
Hayatın değirmen çarkında öğütülürken
Hırs ihtiras çarklarında kirlenmişiz
Sevgi en muhtaç olduğumuz şey iken
Onu silah gibi kullanıp
Sevdiklerimizi en zayıf yerinden vurmuşuz
El yumruğunu yemediğimiz için
Kendimizi dev aynasında görmüşüz
Oysa o kadar zayıfız ki
Yeter ki vurulacak yerimizi bilmesinler
Sonrasında bir yaprak gibi oradan oraya sürükleniyoruz…
Bir beklentim yok kimseden
Vefa da beklemiyorum artık
Vazgeçtim kıymet bilmesinden
Can bildiğim ihanet etmesin
Ciğerimi dağlamasın
Yarınlarımı karartmasın yeter…
©
01-11-2021
11:16
Kayıt Tarihi : 1.11.2021 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!