Bir Bedende İki Yürek
Bilmiyorum…
Yerde miyim, gökte miyim?
Cennette mi, cehennemde mi?
Yoksa Arafda mıyım?
Korkuyorum…
Bilmiyorum…
Küllerimden yeniden doğuş mu?
Yoksa kül olmanın başlangıcı mı?
Yasak meyveyi koparıyorum…
Savrulup düşeceğimiz yer, senin cennetin benim cehennemim mi olacak?
Korkuyorum….
Bilmiyorum…
Gördüğüm;
Senle bulutlar üstünde melek olup uçmanın rüyası mı?
Hayaller içinde yaşadığım,
Yada yaşadığımı sandığım kalenin yıkılıp taşın taş üstünde kalmadığının,
Bedenimin param parça olduğunun,,
Ruhumun cayır cayır yandığının kâbusu mu?
Korkuyorum…
Bilmiyorum…
Bir bedende iki yürek…
Yüreğini yüreğimde,
Gözünü gözümde,
Seni bende taşıyamamaktan korkuyorum..
Korkuyorum seni incitmekten,
Kristal vazoyu avuçlarımda tutamamaktan,
Bir sigara dumanı gibi havada kıvrım kıvrım yükselirken hayalin,
Ben hayale dalarken aniden kaybolacağından korkuyorum…
Bilmiyorum anlam denizinde anlamsızlığı mı arıyorum?
Anlamsızlık içinde anlamı mı?
Yoksa ruhsuz, bedensiz olan beni mi anlamlandırmayı?
Gel de temiz havayı ciğerlerimize çeker gibi, yavaş yavaş soluyalım.
Ta ciğerlerimizin son hücresine kadar içimize çekip mest olalım.
Birimiz pervane olalım, birimiz ateş,
Bir birimizi yakmadan, hayalimizle yanmadan kavrulalım..
Yoksa küllerimin savrulmasından korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 31.5.2013 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!