Bir bedende iki can…
İçimdeki çocuk,
Seni büyütüp, sarmalayıp,
Zaman gedildiğinde başını okşayıp,
Bazen de sana acı sözlerle hayatı anlatmadık mı?
Ebe çocuk,
Sen ki hasreti mesken edip kalmadın buralarda,
Özgürlük diyerek çıktığın yollarda,
Memleket kokusunu dindirecek hazlar buldun mu?
Ahhh be çocuk,
Hani top oynadığın harmanlık sahaları,
Gölgesinde; Sevgili ile hamaklar kurduğun ceviz ağacı,
Hani kış için kekik otu toplamak üzere çıktığın tepeler,
Kışın balık avladığın dere boyları,
Verimli topraklar dediğin; Düzbayır,
Tadına doyamayıp; uykuya daldığın üzüm bağları…
Bir şey mi dedin; ebe çocuk,
Sen bana hasret… Ben sılaya,
Sen beni yaşadın… Ben toprağı, sevdayı,
Sen bağırdın özgürlük diye… Ben ise sevgiye mahkûmiyeti,
Senin bana söyleyemediğin o söz…
Ben ise senin için yaşadığım anlar…
Uzat artık elini çocuk, uzat…
Ufuk çizgisinde buluşup…
Sona sonsuzluk ekleme zamanı…
Mehmet AYDEMİR 06.10.2012 SAAT:10:53
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 6.10.2012 13:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beni benden dinleyin giyecektim içimdeki ben beni aldı götürdü...
Seni büyütüp, sarmalayıp,
Zaman gedildiğinde başını okşayıp,
Bazen de sana acı sözlerle hayatı anlatmadık mı?
Çok güzel. Harika bir ifade. Kutlarım sizi. Yüreğinize sağlık.
sayfanıza uğramayı hep sevmişimdir.
tebriklerimle usta kaleme...
Tebrik ediyorum..
Saygı ile..
Ve, çok çok teşekkürlerimle..
TÜM YORUMLAR (15)