Özlüyorum diyememekmiş esaret
Onca unutmuşlukların yanında
O’nun olduğu her bir dakikayı unutmamakmış işkence
Bir başına sessizliğe sessiz çığlık atmakmış yok oluş
Bir zamanlarmış deli taylar gibi koşmayı istemek
En uç noktalarda uçurumlara inat sınırda gezinmek
Kartal gibi en yüksekte şehrin sesini dinlemek
Bir zamanlarmış varlığının var edişini yaşamak
Korkular sarıyor oysa benliğimi
Elime değdikçe soğuk demir ürperiyorum
Karanlıklar içinde kaybolmak seni bir daha yaşayamamak korkutuyor
Sessiz sessiz siniyorum olduğum yere
Özlüyorum demek geliyor içimden sana söyleyemiyorum
Hüzünlü bir akşam yine ,suskunluğun hükmü hakim
Dilimde bir ağırlık, yüreğimde bir boşluk
Bir bebek özleminde seni arıyorum yine.
Kayıt Tarihi : 8.1.2017 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!