BİR BEBEK AÇLIKTAN ÖLDÜ DEDİLER
Bir bebek açlıktan öldü dediler
Gözlerim göl oldu doldum ağlarım
Dalında bir gonca soldu dediler
Yüreğimi bine böldüm ağlarım
Açlıktan kalmamış gücü direnci
Babası hastaymış ana dilenci
Onlar vatandaşsa bu devlet neci
Saçımı başımı yoldum ağlarım
Utanırım ar ederim dünyadan
Usanmışım yalan dolan riyadan
Yere geçer insan olan hayâdan
Cahilin elinden soldum ağlarım
Vurguna da yorgun kalbim vurguna
Zahmetlerim gayretlerim kargına
Benzemişim harpten çıkmış durguna
Riya yalan bezip yeldim ağlarım
Hiç gitmez mi bu illerin dumanı
Hiç mi bitmez bu beylerin yalanı
Bir kişi yer bine yetmez kalanı
Ellerim böğrümde kaldım ağlarım
Talana da güzel yurdum talana
Kul olmuşuz arsız hırsız yalana
Kan emeğin alın terim çalana
Ziyan oldum isyan oldum ağlarım
Mahmut NAZİK 18 01 2011 Mersin
Kargın: sel, afet
Yelmek: yenilmek, usanmak
Kayıt Tarihi : 23.1.2011 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)