Annelerin pişirdiği bazlamaya benzer sevgim.
Bir çıtkırıldım yalnızlığı bakışlarımda taşırım.
Susuz, vicdansız, kurak gözler yakamda.
Yaprağın rengini almış hayatım.
Düşüncelerdir gözlerimden akan.
Kayalara çarpan tozlu hatıralarım.
Mezar soyucu itibarsızlığın renklerini görürüm.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Anne sevgisini bazlamaya benzetmek ne kadar özgün bir düşünce, hoşuma gitmedi değil doğrusu.
Ancak o yeni pişmiş bazlamanın enfes kokusundan, el yakan sıcaklığından ve hiçbir şeyle kıyaslanmayacak o nefis, yıllarca unutulmayan ve damakta kalan tadından bahsetmemişsiniz.
Anne sevgisinin yerini elbet tutmaz ama bunlar da anne sevgisi gibi hoş duygulardır bence.
Tebrik ediyor, saygılar sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta