Geçmiş Zamanlar Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Bazen rengarenk güzellikler
Unutulmamak üzere,
Rengarenk kalemlerle yüreklere yazılır.
Ve bir ömür, bir ömür tertemiz yürekler,
Dostça, kardeşçe
Yıllarla yarışır.

Bazen yıllar öncesinden bir ses
Bin dokuz yüz seksenlerden,
Lice Çeper Köyü'nden
’' Öğretmenim ben Nihat,
Sizin bize çok emeğiniz...’'
Yanında eşi, öğrenciniz
Okulun ufak tefek kızı Nesrin,
Kayın biraderleri Dizdar, Fırat, Hüseyin
Ellerinizden öper.
Ve anılarla bir bayram,
Hoş sohbet,
Bir başka anlamlaşır.

Bazen çocukluğun el eder, gençliğin, öğrenciliğin,
‘’ Gel “ der,
“ Gel dostum gel.”
Sıra arkadaşın Niyazi arar,
Çocukluk arkadaşın Şaban, Hüseyin.
Sınıf arkadaşların, dostların
Mayda’n, Hasan’ın, Muzaffer’in,
Sami’n, Muhterem’in, Mehmet’in.
Tazelenir eskiler,
Gönen Gönen kokar sohbetler,
Edirne Edirne
Burdur, Isparta, Antalya, Denizli…
Hayat güzelleşir.

Bazen olur ya
Hani beklenmedik bir şeyler olur ya!
Gezerken, yürürken, otururken
Bir el dokunur mesela omzuna,
Konuşmak istersin konuşamazsın
Yıllara dalar gidersin.
"Öğretmenim, ben Can Taş,
Yoldan geçerken sizi görünce öğretmenim...’'
Ellerine sarılır.
Yıllar tebessüm eder,
Yıllar bir başka aydınlanır o an,
Bir başka vefadır kahkahalar atan,
Bir başka saygıdır kucaklaşan,
Fotoğraflar anılaşır.

Bazen de çıkarken kapıdan,
Yıllar öncesinden bir ses yükselir arkandan.
'' Öğretmenim!...
Ben, Beşkonak İlköğretim’den Abdulhakim...''
'' Kaya...'' dersin sözünü bitirmesini beklemeden.
Ve özlem özlem,
Geçmiş zamanlar kucaklaşır.

Mustafa Çetinkaya