Bir bayram sabahı dedem tuttu elimden
Çok üzgündü belliydi,arzu halinden
Sordum dede nedir bu halin derinden?
Dedi evlat yorgun düştüm ben hayat selinden
Belliydi aaahh çekti deriiiin deriiiiin içinden
Sanki bir çocuk ezikti öksüzdü ruh halinden
Bozdu birden suskunluğunu konuştu aniden
Göz pınarları süzüldü yanakları al yüzünden
Dedi Aslında bizler yoklukla da yetinmiştik evlat
Varlık yokluk demeden şükürle’de doymuştuk evlat
Hayat bizi yordu oysa biz yoracaktık bilemedik evlat
İçimde sızı var siz gibi babalarınızın elinden tutup da;
Gidemedik bir Bayram namazına gurbet kopardı evlat
İşte beni üzen budur derinden budur beni yoran yüregimden
Derin mevzular çok derin mevzular derin evlat derin.
......15.02.2010
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman
Kayıt Tarihi : 23.9.2020 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!