Bir bayram öncesi Şiiri - Cemal Ekren

Her ayakta üçer parmak,
Her parmakta iki nasır,
İki beden tutuşmuş,
bir ırmakta kan akar.
Gitmek zamanı şimdi;
götürülüyorsun.
Üzgünüm yüregim, bu gün kitapsız kaldık,
üzgünüm yüregim bugün sahipsiz kaldık.
Ölmüşlüğüm en gerçek,
Ölmüşlüğüm en ucuz,
Ölmüşlğüm en yakın belki,
son söyleşiylerim bunlar
bana de ki seni sevmediğim dogru degil,
bir klima serinliğinde bulmuştum seni
gitmek olmazdı, gittin(bittim)
kalman lazımdı oysa, gittin(yittinve bittim)
kalman lazımdı oysa gittin
ama kalsan ansızın alırlardı yaşını
dahası ismimiz kırmızıya çalardı sonra
aglardık
birde küçüktük o zamanlar,
daha bir gençtik yada..
her vakit sana dogru tararken saçlarımı, korkardım karanlıktan
ve hergünün sonu(çok farzmış sanki)
inadıma çarçabuk gece olurdu
sense dayanamaz alırdın koynuna bütün yıldızları
beni istemezdin.
yolunu keerdim, görmez,
bagırırdı9m delice duymazdın.
bense; ayaz bir kış gününe denk gelmiş,
bir bayram günü,
yünlü gıcır gıcır bir bot almış gibisevinirdim seni görünce..
senin kanatların vardı, uçardın.
trene kaçak binenlerden biride ben olurdum hep.
sen gümüş tabakta şato_büryan tuzlarken,
ben mahalle ekmegiyle babaganuş yerdim
ötekilerine onca maviyi taşımak agır gelirdi
ben sırtlardım göğü her sabah senin için.
kıyım öncesi telaş
ve bir kaşık süttozuydu kursagımızdaki
bakımsız bir mezar taşıydı evimiz,
böylesi bir sevda sıgmazdı gövdemize
taşar, taşar göğe dökülürdü
onca nehir dolanırdıda gövdemizde
sıgmazdı onurumuz evrene
bu arada yoksun yine
ve bu günbayramdır
ama dizgide bir tabaka boş karton yolumu gözler
onca ihtimal,
ve sag omuzumda sakallı bir kavga,
sola dönsem yol uzundur yürürüm
tabanım kanatılmış,
kanıyor kızıl, kırmızı
ve önümde uzun tuzlu bir yol
yolun sonu bahar dalı,
yolun sonu keskin kalem,
yolu sonu bayaram sabahı çocuklar
ve karanın her tonuyla bakan gözlerin
gündüze dört duvar daha
mutluluğa sebep bedenin
gögsünki bin bereket
tüm bebekelere süttür...