Bir Bayram İletisi Şiiri - Aydan Örtülü

(Hakikatleri bulamayanlar, merasimi din edinirler... ''Hasan Lütfü Şuşut'')

KURBAN BAYRAMI

değerli dost,
bayramlar istisna günlerdir.
güzel günlerdir.
insanlar güzellikleri paylaşabiliyorlarsa,
ben de bu günü paylaşmak için
bayramdan saymadığım bu günleri
bu şiirin sana çıkan yolculuğuna sarmalayıp
yola çıkıyorum
ve bu satırları bir “istisna” olarak karalıyorum.
yalnızca bayramlara mahsus bir istisna
küçük bir nostalji sadece…

bu günlerde binlerce can gidecek,
ırmaklar misali kanlar akacak,
kuzuların gözyaşları akacak analarının ardından çağıl çağıl
gözyaşları ve masum kuzucukların acıları büyüyecek
sabah ezanlarında…

insanlar ise mutlu olacaklar,
ya da öyle olduklarını sanacaklar…

ben de senin hep mutlu olmanı istiyorum.

boşver…
kesilsin kurbanlar!

23.Haziran.1991
Adana

(''Yarınları Tüketmek Dünden'' isimli kitaptan / Örtülü Yayınları-1999)
******************************************************************************

İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 474661125218
******************************************************************************
--------------------
Bu şiirin hikayesi:

Doğada bir yaşam sürüyor...
Kusursuz bir sistem ile devam ediyor...
Doğanın bu yaşam üretgeçini “Ekoloji” olarak bilimsel bir başlık altında anlamaya/ tanımaya çalışıyor insanoğlu...
Aslında kendini tanımaya çalışıyor...

Doğanın bu kusursuz işlevine insan dışındaki tüm canlılar katkı sağlıyorlar...
Aklımıza gelen gelmeyen bütün türleriyle doğanın yaşam üretmesine katkı sağlıyorlar...
Ekosistem; Flora (Bitki varlığı) – Fauna (Hayvan varlığı) ve Bitkisel/ Hayvansal Mikroorganizmalar olmak üzere üç temel unsur ile varlığını sürdürüyor...
Bu dinamikler gerek kendileriyle, gerek cansız dinamiklerle etkileşim göstererek bir programı sistematize ediyorlar...
Ve bu mekanizmanın içinde ise İnsan yok...
İnanın bana, gerçekten yok...
İnsan dışındaki tüm canlılar varoluşlarındaki doğal özellikler/ donanımlar ile hatta hatta bokları, püsürükleri, salya-sümükleriyle bile düzeneğe katkı sağlamaktalar...
Ölüleri bile işe yarıyor gariplerin; dirileri kadar...
Bu anlamda İnsanın doğaya hiçbir katkısı da yok...
Sömürgenliklerinden başka...
Zararlarından başka...

İnsanın doğaya katkı sunabileceği tek şey var...
Zekâsı...
Yani bu yeteneğini kullanarak onu korumak/ gözetmek ve sonraki nesilleri bu bilinçle yetiştirmek...
Doğaya karşı bir savaşım göstereceğine, doğaya paralel yaşayabilmek...
Aksine doğanın kurallarına karşı kendi yasalarını dayatmaya çalışan İnsanoğlu sisteme kanserojen bir olgu gibi, hastalıklı hücreler gibi yayılıyor...
Ve doğa; varettiği bu tek hatasını hüzünlü bir gülümseme ile izliyor...
Çünkü, yine büyük bir yanılsama ile dillendirdiğimiz “Doğa Sorunu – Çevre Sorunu” gibi söylemlerin aksine bunun “İnsanın Sorunu” olduğunu biliyor doğa...

Doğadaki bütün ağaçlar yok olduğunda, doğa varlığını ağaçsız olarak sürdürecektir...
Bundan kuşkunuz olmasın...
Farklı bir biçimlenmeyle kendini sürdürecektir...
Ama oksijen ihtiyacının %90’a yakın bir bölümünü bitkiler aracılığı ile sağlayan insanoğlu akciğer solunumuyla yaşayan diğer hayvanlar gibi bu varlığını yalnızca 45 dakika sürdürebilecektir...
(Bu veri “Çevreci” Prof. Orhan Kural’ın tüm dünya üniversitelerinden topladığı ve televizyonlar aracılığı ile topluma açıkladığı kaynaklardandır.)

Bunu hayvanlar için de düşünebiliriz...
Onların hepsini yok edebiliriz...
Yok sayabiliriz...
Ama, ortaya çıkabilecek sorunsalı göğüsleyebilir miyiz?
“asla...”
İşte bunu düşünemiyoruz...
Deve kuşları gibiyiz...
Başımız hep kuma gömülü yaşıyoruz...