Bir Bastonlu Şiiri - Hamdi Oruç

Bir Bastonlu

Çocukken ben
Kanı arabaları böyle geçerdi
Evimizin kapısından bakardım yola
Öyle yavaştı ki, yürüyüşü
Mezara da koşarak gidilmez ya...

Korkarım ihtiyarlıktan
Nefret ederim ihtiyarlıktan
Nerden çıktı bu ihtiyar karşıma

Bir bastonlu gördüm bu gün
Bahar çözmemişti ihtiyarın romatizmalı dizlerini
Dereler çağlayıp aksa da
Yaşama sevinci dereydi ihtiyarın
Dizleri kışta bir dere

Bu yavaş yürüyüş mezara yürüyüştü

O ömrün kışında şimdi
O şimdi bir buzlu dere
O bir gölettir tükenecektir güneş vurdukça...

İhtiyarlığımı düşünüp üzülüyorum...
Keşke hiç ihtiyarlarla karşılaşmasam