Bir Başlasam Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Bir başlasam, yaşayacağım...
Sevdan kalemimde ve
Sigaram hiç bitmese de,
Bir başlasam, seni yaşayacağım.

Haykıracağım sonra, tadını anlayamasam da,
İçtiğim şaraplara.

Bir camdan görsem heyecanını,
Şehir bize gelir aykırı aykırı.
Sen bekleme artık, ağlama
Ekşidi cesaretim,
Kendini senden çıkaramasa da.

Dudaklarım saklanıyor geceden,
Anlattığım hikayelerle, yeniden
Sayılar saydım, kendimi sakladım
Hep aynıyım...
Aslında ben saklıyorum dudaklarımı,
Özleyemiyorum, başka günahları.

Hep aynıyım...
Gerçekte kelimeler, benle oynuyor,
Seni anlatacaklarmış, hepsi yalan söylüyor.

Kelimeler şarkı söylüyor,
Ben başlamaya çalışıyorum.
Günahlar peşimde tilki olmuş,
Ben sana başlayamıyorum.
Aynıyım aslında hem seninle, hem benimle
Tek başıma başlamaya adanıyorum.

Sevdalar gri kalıyor, şehrimin yeşilliğinde,
Ben kendi ülkemi kuruyorum,
Kraliçe sen oluyorsun,
Ben figüran...
Ülkeler küçük kalıyor sevdama,
Ben evrenler yaratıyorum senin adına.
Sen yıldız oluyorsun,
Ben sonsuzluk...

Ben bir başlasam yaşayacağım,
Aynanda gördüğünü...
Işıklar var olacak yalnızlığının, başında,
Tatlı gelecek sana karanlık,
Yaşam elma şekeri gibi haykıracak,
Senin sözlerin ölümden korkacak.

Ben var edeceğim cesareti, kendime kadar,
Uçacağım cumhuriyetine
Yanımda kargalar.
Belli değilken sonralar,
Bir adaya düşeceğiz,
Sensiz,
Ben ve kargalar.
Ben orda başlayacağım,
Sana yaşlanmaya...

Yatağımın başında, hastalanmış mumlar,
Yatağım çökmüş yerin dibindeyim,
Üzerime damlıyor, aynı yalanlar,
Ben başlıyorum yavaş yavaş dalmaya sonsuzluğa,
Durduruyor karanlık, buharlı bekleyişlerde.
Kaçıyor karanlık yanımdaki günahlara.
Ben sana başlamayı erteliyorum, yarına sabaha.

Sabah oluyor kırmızı kırmızı,
Güneş toplayamıyor gecenin artıklarını,
Güneşe iyilikler yapıyorum,
Seni daha da ısıtmasını diliyorum.
Sis var çocukların sokağında,
Gelecek damlıyor, gözlerdeki açlıklara,
Çocuklar beni alıyor senden kaçırıyor,
Erteliyorum başlamayı, oyundan sonraya.

Yüzüm toz toprak, kendimi yaratıyorum,
Tekrar tekrar,
Olmuyor başa dönüyorum,
Heyecan kokuyor avuçlarım,
Ben bir heykel yapıyorum,
Saçlarını senden getiriyorum,
Herşeyi tamamda;
Yalnızlığını bulamıyorum.
Heykelde başlayamıyor sana,
Beklemeye başlıyor arkamda.

Kurşunlar geliyor bilinmezden,
Hepsi anlayışlı ölümler taşıyor,
Ben uzanıyorum yanılışa,
Onlar fırlatıyor beni doğruya.
Cesaretimi kucaklıyorum arka sayfalarda,
Ahşap kokuyor kurşunlar,
Ben başlamak için susuyorum,
Bilerek ıskalıyor beni bulutlar,
Islanamıyorum,
Birde büyüyemiyorum,
Kurşunlara kördüğüm olmuş bulutlar,
Onlardan kaçıyor başlangıçlar.

Öyküler yürüyor kapıma, haber vermeden,
Sızıyorlar uykuma canlanıyorlar, merhaba demeden.
Nasihatler dizi dizi koştular,
Dudaklarım karıncalanıyor, kitaplara büyülendiğimden,
Öykülere yandılar, uçurumlar, uykumda ki sarhoşlukta.
Hakkını veremediğimden sevdalara.
Sevdalar da sırada, başlamaya hazırlanıyor,
Her şey tamam da;
Ben bu şarkıyı bilmiyorum.

Mandalina ağaçları kokuyor, yolların ayrılışında,
Kendimi süslüyorum, şehirlerin merakında,
Yollanıyorum yeni ateşlere, başlatsınlar diye yaşama,
Patikaları büyüttüler, bahara saygıyla, yol kenarlarında,
Mandalinalar korkuyor bahardan, bakışlarımda.
Ateşler büyüttü deniz kokusunu, güneşe selamla
Deniz koktu, şehirlerin farklılığında,
Aç kaldım sabaha, bunların arasında,
Güneşin bitmeyen sarhoşluğunda...

Durdum, belki de kendi kendine başlar diye,
O da beni bekler,
Uykusuzluk rekora doğru yaşlanırken.
Kemanlar göz kapaklarımda, uzaktan şarkılar mırıldanıyor
Uykum şarkıyla sözleşiyor,
Yabancı kalıyorum uykuya,
Gözlerim kendini avutuyor,
Karanlık hazır, uykumu arıyorum,
Uykum şarkıyla vedalaşamıyor...

En yakın şehirde yakalıyorum kokunu,
Zaferler yollarda, şarampole yuvarlanmış,
Onları sayıklıyorum, yol kenarlarında,
Ağaçlar titriyor rüzgarından, kokunu yakalıyorum,
Ayrılık soruyor ismimi, yaşımı,
Yalan söylüyorum, ağaçlara sığınarak,
Gurbet alıyor ifademi,
Ayrılığa yaslanarak,
Korktum;
El ettim kavuşmaya,
Gitmiş, kayarken gözlerim acıya.

Merdivenlerde bıraktım yaraları,
Şehre yeniden düşmüş asi ayaz,
Üzerinde yağmurları,
Yerde başlangıçlar, kendini beğenmiş,
Elimde heyecanın fotoğrafı, siyah beyaz,
Yüzümde küçüklüğümün haykırışı, rengarenk,
Başlamak çok yakın,
Bir tek sen yoksun, biraz...

Bir başlasam yaşayacağım,
Şehir, yalnızlık ve şiirbaz cümleler,
Aklımda uykuda var, içinde yaşattığı rüyalarda.
Masum hırslara adadım göz bebeklerimi,
Göremiyorlar senden başka,
Bakışlarında adanıyorlar başlamaya,

Eskitiyorum acıları, bitiriyorum yalanları,
Gözlerim kararttı şehrin ışıklarını,
Sana hazırlanıyorum...

Çocuklar oyunda, şehir aykırılıkta,
Sokağım boyandı, heyecanla saçlarına.
Ülkemi yaratıyorum, heykeller yapıyorum,
Kargaları besliyorum.
Tekrar tekrar.
Yaşam ben ve düşlerim nihayet başlıyorum,
Tüm dünya ellerimde,
Seni yaşıyorum...